İlla ki yenin

Bilmiyorum ben mi yeteneğimizi taktiklerimizi fazla mı abartıyorum. Yogun mac programinda çalışamadığımızdan dolayı bazı şeyleri mi çocuklara tam anlatamamışım...Ama bir takım bu kadar da kupayı isteye isteye rakibe vermeye çalışmaz. Neyse ki molalar (veya olmayışı) imdada yetişti de maalesef  - ! - kupa bizde kaldı yine.

Önemli olan koçun ne bildiği değil, oyuncuların ne bildiği. Bunu bilmek ayrı, anlamak ayrı herhalde ki biz hala anlayamamışız. Demek ki birşekilde oyunun temellerini, mantığını anlatamıyoruz oyunculara, ve kabahat yine dönüp dolaşıp bizde haliyle. Bireysel olarak daha hazır olup, oyunların yapılacakların üstesinden 100 kere geçmiş olup hala her down teker teker neyi yapmasının mantıklı olduğunu 101. defa anlatmak zorunda hissetmek , maç sırasında mikromanagement yapmak zorunda olmak, gerçekten iğrenç bir duygu. Hala daha niye 3 ve 30'da geri çekilmesi gerektiğini bilmeyen adama geri çekil, dışa kaç demek zorunda kalmak .... 

Başka bir açıklaması yok ki bunun. Oyun, yard vs. verirsin, arasıra bazıları biraz daha da uzun olur. Ceza da yersin. Ama "buradan açık vermiyorum" dediğin yerde oyuncunun inadına inadına görev yerini ihmal etmekte ısrar etmesi, "dışından koşu çıkmıyacak adam gördüğünde kaç" dediğin adamın inatla içeriye kitlenmesi...Göstere göstere tutturulan salına salına hedefe giden desperation paslar...Maç ortadayken sinirlenip havaya degajlar. Oyuna bir down girip gerizekalı fauler yapmalar...Kimse kusura bakmasın da bu duruma rağmen kazanamamanın yetenekle, çalışmayla vs.yle alakası yok. Inadına dattırı dandan kafasına göre oynamaya çalışan, sahada içinden geldiğiyle oynayan, haliyle de plandan programdan yoksun bir takımla alakası var. Ha , 11 kişi mahalle takımı gibi çıkıp yenebilmek de belki yetenek açısından birşeyler söylüyor belki, ama Amerikan Futbolu'ndaki hazırlık, planlama, taktik, kısacası sporu bana göre spor yapan sevdiğim detaylardan burada eser yok ki bu durumda. 

Ikına sıkına alınan yardları, abes abes şekillerde inatla verip, son saniyede bir lutufla kazanılan bir maçtan sonra açıkçası söyleyecek çok olumlu birşey yok. Küçük hedeflerle mutlu olduğumuz, büyük resmi görmediğimiz sürece daha yukarıya çıkamayız...Bunu - maalesef yine bir sezon daha geçti - seneye öğretiriz inşallah en azından...