Worst Win ever

Hayatımda hiç bu kadar az sevindiğim, - pardon doğrusunu söyleyeyim - fazla üzüldüğüm bir galibiyet olmamıştı herhalde. Böyle zamanlarda koçluktan utanıyorum resmen.

Çok daha yakın maçlarımız olmuştu belki. Kaybettiğimiz maçlar da. Çok daha kötü bir rakibe - ki rakip son teşhiste gayet iyiydi bile - yenildiğimiz maçlar da olmuştu. Ama - ucu ucuna kadar kaçan kırmızı maçları hariç - galip geldiğimiz ve sinir olduğum bir maç olmamıştı herhalde.

İşin ufak esprisi tabi, Altınayak'ın golleri benim önceki 2 sene yapabileceğimi geç yapmış olduğumu gösterdiği için denebilir. Ama sebep bu değil, geçtiğimiz senelerde oyunları daha fazla çalışmış olmamız mantıklı idi. Bu sene biraz vakit ayırabileceğimi düşünmüştüm. Belki field goal attık ama offence te çok daha fazla problem yaşadık. 

Bir açıdan içim rahat oyunları bozmalarının en temel sebepleri (2. ve 3. sırada) offside'lara hiç dikkat edilmemesi ve lineman'leri pull'larda tutmaları idi. Ama 1. sebebi line'ın penetrasyona izin vermesi, bloklarda eksik kalması, yenilerin eskilerin yerini yeteri kadar doldurmaması gibi şeylerdi. Bütün bunlara sözde çok çalıştık ama artık çiğ et mi yediricez, daha mı çok bağırıcaz...Şu blokları düzgün yapmamız şart.

3 saattir kelime haznem 3'e indi..."Offf off" ve "hay a.q."

Bu kadar mı acı olur galibiyet?